ΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ
με την πιο μακρά και φωτεινή ιστορία
στον πλανήτη, οι Έλληνες δικαιούμαστε
να είμαστε περήφανοι για το παρελθόν
μας. Αρκεί να το γνωρίζουμε και να
διδασκόμαστε από αυτό. Ωστόσο, τα μεγάλα
ιστορικά έργα σπανίζουν στις σύγχρονες
οικογενειακές βιβλιοθήκες. Ενώ λογικά
θα περίμενε κανείς μια Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους δίπλα σε κάθε
εγκυκλοπαίδεια και άλλα έργα αναφοράς,
η περιορισμένη προσφορά δυσπρόσιτων
και ελλιπών ιστορικών έργων οδηγεί
πολλές οικογένειες σε αυτή τη σημαντική,
μάλλον αναγκαστική, ένδεια.
Αυτή η
διαπίστωση ήταν η βάση για τη δημιουργία
του έργου που κρατάτε στα χέρια σας, την
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του
Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, από το
National Geographic. Η ιδέα ήταν απλή:
Να δώσουμε στην ελληνική οικογένεια
μια ιστορία του έθνους μας σύγχρονη,
ολοκληρωμένη και προσιτή – και μάλιστα
σε κορυφαία ποιότητα παραγωγής, που θα
κάνει το έργο να ζήσει για πολλά χρόνια
στις βιβλιοθήκες μας και να χρησιμοποιηθεί
από πολλούς και από διαφορετικές γενιές.
Σύμμαχοί μας λαμπροί σε αυτή την αποστολή,
ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, το
National Geographic και ένα εκτεταμένο ελληνικό
εκδοτικό επιτελείο όλων των ειδικοτήτων.
Η
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του
Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου
γράφτηκε στα μέσα του προπερασμένου
αιώνα και για πολλές γενιές Ελλήνων
ήταν ένα από τα θεμελιώδη έργα της
οικογενειακής τους βιβλιοθήκης. Ακόμη
και σήμερα, αν ψάξουμε σε πατρογονικές
μας βιβλιοθήκες, πιθανότατα θα βρούμε
μια έκδοσή του σε περίοπτη θέση. Ωστόσο,
το φωτισμένο αυτό έργο δεν μπορεί πλέον
να λειτουργήσει, για πολλούς λόγους.
Κατ’ αρχάς, η γλώσσα στην οποία είναι
γραμμένο είναι ακατάληπτη για τη
συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων.
Η αρχαΐζουσα καθαρεύουσα, μια πανέμορφη
γλώσσα της οποίας ο Κωνσταντίνος
Παπαρρηγόπουλος ήταν εντυπωσιακός
χειριστής, δεν διδάσκεται εδώ και πολλές
δεκαετίες στα σχολεία – οι τελευταίοι
που τη διδάχτηκαν είναι σήμερα άνω των
πενήντα ετών. Έπειτα, ο Παπαρρηγόπουλος
σταματά την αφήγησή του με το τέλος της
Επανάστασης του 1821. Πέρα από
το κενό
της νεότερης περιόδου, σημαντικά κενά
υπάρχουν και στην κάλυψη των παλαιότερων
χρόνων, όπου, αναπόφευκτα, απουσίαζαν
οι γνώσεις των τελευταίων αιώνων. Ανάμεσά
τους η ανακάλυψη της Κνωσού από τον
Έβανς, οι ανασκαφές του Σλίμαν σε Τροία
και Μυκήνες, οι ανακαλύψεις του Μαρινάτου
στη Θήρα και του Ανδρόνικου στη Βεργίνα.
Πέρα από τα ευρήματα αυτά καθαυτά, σε
πολλές περιπτώσεις έχουν προστεθεί στη
σύγχρονη ιστορική γνώση σημαντικές
νέες επιστημονικές απόψεις που δεν
μπορούν να απουσιάζουν από ένα έργο
αναφοράς. Σε ένα άλλο επίπεδο, οι
παλαιότερες εκδόσεις ελληνικών ιστορικών
έργων, όπως του Παπαρρηγόπουλου,
ήταν
μοιραία περιορισμένες από τις τεχνολογικές
δυνατότητες της εποχής τους, ήτοι
ελάχιστο εποπτικό υλικό και φωτογραφίες
μέτριες και μετρημένες.
Με αυτή, εν
πολλοίς, την ανάλυση, προχωρήσαμε στη
σύνθεση της νέας μας έκδοσης. Αρχίζοντας
από τη μεταγλώττιση στην κοινή νεοελληνική
γλώσσα, όπως αυτή χρησιμοποιείται στις
αρχές του 21ου αιώνα, προχωρήσαμε στη
συμπλήρωση των σημαντικών ιστορικών
κενών της αφήγησης των παλαιότερων
χρόνων. Εδώ, το αχανές αρχείο του National
Geographic μας προσέφερε ένα μεγάλο
πλούτο κειμένων και εικόνων, ενώ, βέβαια,
σε άλλα σημεία προστέθηκαν κείμενα και
εικόνες από το ελληνικό εκδοτικό
επιτελείο. Τα στοιχεία αυτά ενσωματώθηκαν
στο αρχικό έργο σε μια ομοιογενή αφήγηση,
έτσι ώστε ο αναγνώστης να παρακολουθεί
ομαλά τη χρονολογική γραμμή, αλλά και
με τρόπο που να είναι σαφές ποιο είναι
το αρχικό κείμενο και ποιες οι
προσθήκες.
Με
την ίδια λογική έγιναν οι προσθήκες των
νεότερων χρόνων, από το τέλος της
Επανάστασης του 1821 μέχρι το 2004. Μια
σύγχρονη όμως
έκδοση, και ιδίως του
National Geographic, δεν μπορεί παρά να
χρησιμοποιεί το εποπτικό εικαστικό
υλικό σε ίση βαρύτητα με το κείμενο.
Στο
έργο αυτό, λοιπόν, θα βρείτε πολλές
σημαντικές εικόνες, αλλά και εξίσου
πολλές πρωτότυπες εποπτικές αναπαραστάσεις,
όπως τα τρισδιάστατα
ψηφιακά μοντέλα,
που μας δίνουν μια πρωτόγνωρη αντίληψη
σε σχέση με τις πατροπαράδοτες επίπεδες
εικόνες, οι φωτορεαλιστικές αναπαραστάσεις
εικόνων του παρελθόντος και οι
πολυδιάστατοι χάρτες, που λένε τη δική
τους ιστορία με μια εξαιρετική αμεσότητα.
Εξίσου σημαντική είναι η προσθήκη
φωτογραφιών και σημαντικών κειμένων
των τελευταίων αιώνων, που αποδείχθηκαν
σταθμοί της ελληνικής ιστορίας, όπως
συνθήκες, νόμοι ή συντάγματα.
Όλα τα
παραπάνω όμως θα ήταν ημιτελή αν το έργο
δεν είχε δύο άλλα στοιχεία που το
καθιστούν μια σημαντική πρόταση για
τις σύγχρονες ελληνικές οικογενειακές
βιβλιοθήκες. Πρώτον, η κορυφαία ποιότητα
παραγωγής, που όχι μόνο ευχαριστεί τον
αναγνώστη, αλλά εξασφαλίζει μια σημαντική
μακροβιότητα. Τα υλικά και οι τεχνικές
που χρησιμοποιήθηκαν στους σκληρόδετους
δερματόδετους τόμους αποτελούν την
κορυφή των σημερινών δυνατοτήτων σε
μεγάλες παραγωγές. Το δεύτερο στοιχείο
είναι η ευκολία απόκτησης του έργου από
τημέση ελληνική οικογένεια, που εξαρτάται
κυρίως από το κόστος αγοράς που χάρη
στις προηγμένες παραγωγικές διαδικασίες
τόσο στη σύνταξη όσοκαι στη βιομηχανική
αναπαραγωγή, το έργο καταλήγει να
στοιχίζει ένα μικρό κλάσμα του κόστους
παλαιότερων ισομεγέθων έργων.
Μια ειδική πολυτελής υπερέκδοση
του έργου του Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου
, σε συνδυασμό με το εκπληκτικό φωτογραφικό
αρχείο του NATIONAL GEOGRAPHIC !
Όλόκληρη η Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους , σε 26 μεγάλους τόμους
, με τις ωραιότερες φωτογραφίες που
έχετε δεί ποτέ!
Περιλαμβάνει το κείμενο του
Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου ,
μετεγγραμμένο στην Δημοτική Νεοελληνική
γλώσσα , συμπληρωμένο μέχρι το 2004 , από
το επιτελείο του National Geograpfic Ελλάδας !
Μια σειρά - κόσμημα για κάθε
βιβλιοθήκη !
Αποκτήστε τα τώρα μόνον με
199,00 ευρώ !
Δωρεάν τα έξοδα αποστολής ,
σε όλη την Ελλάδα !
Πληροφορίες:
ΛΕΝΟΡΜΑΝ 114
104.44 ΑΘΗΝΑ
210 3815000
FAX 210 3828295
Δείτε περισσότερα
ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΙΚΟΣΙΕΞΑΤΟΜΗ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
TOY NATIONAL GEOGRAPHIC
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το
1815. Ο πατέρας του, Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος,
καταγόταν από τη Βυτίνα της Γορτυνίας
και εργαζόταν ως τραπεζίτης στην
Κωνσταντινούπολη. Ο Δημήτριος
Παπαρρηγόπουλος, μαζί με τα αδέλφια
του, Ιωάννη και Κωνσταντίνο, και την
αδελφή τους, σύζυγο αργότερα του Δημητρίου
Σκαναβή, είχαν εγκατασταθεί στην Πόλη
πιθανόν μετά τα Ορλοφικά (1770). Η μητέρα
του ιστορικού ήταν η Ταρσία Νικοκλή. Ο
Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος είχε και
άλλα αδέλφια, τον πρεσβύτερο Σκαρλάτο,
τον Μιχαήλ, τον Νικόλαο και τον Πέτρο,
που διατέλεσε και καθηγητής στη Νομική
Σχολή Αθηνών, και τουλάχιστον πέντε
αδελφές (Λουκία, Ζωή, Ραλλού, Ελένη και
Ευφροσύνη). Μετά την έναρξη της Ελληνικής
Επανάστασης ο Δημήτριος συνελήφθη μαζί
με το γιο του Μιχαήλ, τον αδελφό του
Ιωάννη και το γαμπρό του (από την αδελφή
του), επιφανή Φαναριώτη Δημήτριο Σκαναβή,
και εκτελέστηκαν ως αντίποινα για την
εξέγερση. Η μητέρα του Κωνσταντίνου
πήρε τα υπόλοιπα παιδιά της και, αφού
εγκατέλειψε τη μεγάλη περιουσία της
οικογένειας, κατέφυγε στη Ρωσία. Εκεί
ο Κωνσταντίνος και ο αδελφός του Πέτρος,
ως υπότροφοι της ρωσικής κυβέρνησης
και του τσάρου Αλεξάνδρου Α , φοίτησαν
στο Αυτοκρατορικό Λύκειο της Οδησσού
(Λύκειο Ρισελιέ). Ο πολυπράγμονας και
ενίοτε πρόθυμα κακολόγος, σύμφωνα με
τον Κ.Θ.Δημαρά, Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής,
τον θυμάται στο σχολείο, «μικρόν τότε
βαρυκέφαλον και μάλλον δυσμαθές παιδίον»
– δεν λάμβανε υπόψη του όμως τις σωματικές
και ψυχικές ταλαιπωρίες που είχε υποστεί
ο επταετής πρόσφυγας.
Το 1828, ή λίγο αργότερα, επέστρεψε
στην Ελλάδα μαζί με μέλη της οικογένειάς
του. Πρώτα πήγε στο Ναύπλιο και αργότερα
στην Αίγινα, όπου μαθήτευσε στο Κεντρικόν
Σχολείον της Αίγινας κοντά στον Γεώργιο
Γεννάδιο – ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι
αποφοίτησε. Είναι χαρακτηριστικά αυτά
που έπειτα από χρόνια έγραψε ο ίδιος
για τις σπουδές του (1871): «Ούτε Πανεπιστημίου,
ούτε Γυμνασίου, ούτε Ελληνικού σχολείου,
ούτε αλληλοδιδακτικού είχα δίπλωμα».
Εκεί παρέμεινε μέχρι τη δολοφονία του
Καποδίστρια, στην πολιτική του οποίου,
ακολουθώντας το ρεύμα που επικρατούσε
στη μαθητική νεολαία της εποχής, είχε
εκδηλώσει την αντίθεσή του. Πολύ αργότερα
όμως, ώριμος άνδρας πλέον, κατά την
τελετή αποκάλυψης του ανδριάντα του
στην Κέρκυρα, είπε τα εξής: «Η περί του
Κυβερνήτου αλήθεια δεν θέλει αποκαλυφθή
ενόσω το Ελληνικόν Έθνος δεν εννοήση
τι εστί κυβέρνησις. Ο Ιωάννης Καποδίστριας
ήτο εκ των πολιτικών ανδρών εκείνων
οίτινες αναλαμβάνοντες εν καιροίς
κρισίμοις την των πραγμάτων κυβέρνησιν
ή σώζουσι την πολιτείαν ή θνήσκουσιν».
Από την Αίγινα μετέβη στη νέα πρωτεύουσα
του ελληνικού κράτους, το Ναύπλιο, και
το 1834 διορίστηκε από το γραμματέα
-υπουργό- Δικαιοσύνης, Κωνσταντίνο
Σχινά, γραφέας στη γραμματεία του
υπουργείου. Ο Κ.Σχινάς (1801-1857) υπήρξε
φίλος και προστάτης του Κωνσταντίνου
Παπαρρηγόπουλου και σε αρκετές
περιπτώσεις, ιδιαίτερα σε ό,τι είχε να
κάνει με το διορισμό του ιστορικού στο
πανεπιστήμιο, τον βοήθησε πολύ. Ο
Παπαρρηγόπουλος παρακολούθησε, κατ’
εντολή της Αντιβασιλείας και του
υπουργού, τη δίκη του Κολοκοτρώνη και
μετέφρασε στα γαλλικά τα πρακτικά της.
Φτιάξτε μόνος σας την προσφορά που σας ενδιαφέρει!!!
Εσείς γράψτε μας ποιό βιβλίο θέλετε και εμείς θα σας δώσουμε την καλύτερη τιμή της αγοράς!!!
Ζητήστε το!