Περιγραφή

Σκοπός του παρόντος πονήματος είναι η έρευνα σχέσης ανθρώπου και φύσης, σε μια χρονική στιγμή που η πλανητική ισορροπία εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Για να ανδειχθεί η σχέση ανθρώπου και φύσης, εξετάζονται ερωτήματα που απασχολούσαν τον άνθρωπο από την αρχαιότητα, όπως η κοσμογένεση και η καταγωγή του ανθρώπου, καταγράφοντας τις απόψεις που δόθηκαν, αρχίζοντας από την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία έως τις απόψεις της σύγχρονης επιστήμης, η οποία δια μέσου της "συστημικής" θεωρίας και της κβαντικής φυσικής, έρχεται να συναντήσει τις αρχαίες πεποιθήσεις, όπου ο κόσμος αποτελεί έναν αδιάσπαστο ιστό, του οποίου οι διασυνδέσεις είναι δυναμικές και μη στατικές. Σε μια τέτοια οπτική το κάθε μέρος του σύμπαντος επιβεβαιώνει την δομή και την πορεία στην εξέλιξη του "Όλου", δηλαδή το "Όλον" εμπεριέχεται στο επιμέρους, θυμίζοντας το Ερμητικό ρητό: "όπως πάνω, έτσι κάτω".

Παρατίθενται τα αποτελέσματα της οικολογικής καταστροφής του περιβάλλοντος, τα ηθικά και βιολογικά ζητήματα που προκύπτουν από την χρήση της τεχνολογίας που αντιτίθεται στις φυσικές διαδικασίες, αλλά και την σχεδίαση επίτευξης υπερανθρωπίνων όντων με την "ένωση" ανθρώπου και μηχανής, με σκοπό την δημιουργία Υβριδικών Ανθρώπων ή Cyborgs και την πνευματική και οντολογική υπόσταση των μηχανών.

Η επιστήμη μας απάλλαξε από τα σκοτάδια της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας, η χρήση όμως της τεχνολογίας απειλεί τον ίδιο τον επινοητή της, την ανθρωπότητα. Είναι βέβαια ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε τους νόμους που διέπουν το σύμπαν, αλλά είναι σίγουρα εξίσου σημαντικό να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε την βαθύτερη ύπαρξή μας και τους νόμους που κυβερνούν τα πάθη, τα αισθήματα, την θέληση της ανθρωπότητας.

Ακολουθώντας μια αντίθετη πρακτική, μπορεί η νέα τεχνολογία να μας οδηγεί πιο κοντά στα αστέρια, αλλά όπως έχει διαπιστωθεί, μας οδηγεί ταυτόχρονα πιο μακριά από τον εαυτό μας.

Έτσι στο κατώφλι της 3ης χιλιετίας, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του ανθρώπου, και το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο είναι εάν έχουμε ανοίξει εκ νέου το κουτί της Πανδώρας.

Η ανάγκη των συγχρόνων κοινωνιών, όπως αναδεικνύεται στην μελέτη, ίσως θα πρέπει να είναι η αναγνώριση αξιών, που θα προϋποθέτει τον σεβασμό για όλες τις μορφές της ζωής, και το δικαίωμα για μια ζωή αξιοπρεπή, με τοποθέτηση του κοινού καλού πάνω και πέρα από το ατομικό συμφέρον.

Σε διαφορετική περίπτωση στο ερώτημα που έθεσε ο Βολταίρος: "Θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο ακριβώς έτσι όπως τον βρήκαμε ανόητο, άδικο και κακό;" Ίσως θα πρέπει να προσθέσουμε: "θα αφήσουμε άραγε αυτόν τον κόσμο βιώσιμο για τις επόμενες γενιές;"